2918110
2918111
2918112
Εισηγήτρια : Τζένη Παρασκευοπούλου
Διάρκεια Σεμιναρίου
2918113
Θεματολογία Σεμιναρίου
Το σεμινάριο συμβουλευτικής είναι μια κατάθεση ψυχής με την εμπειρία όλων των χρόνων που ασχολούμαι με τα παιδιά και τα σπουδάζω. Απλές συμβουλές που κάθε γονέας μπορεί να ακολουθήσει μιας και όπως συνηθίζω να λέω " δεν σπουδάσαμε γονείς και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας... χωρίς πρόβα"
Το δεύτερο μέρος αφορά αποκλειστικά τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μέσα από τη ματιά μιας μητέρας που μεγαλώνει ένα παιδί με μαθησιακές . Θα αναδείξουμε τον αγώνα κάθε γονιού όταν συνειδητοποιεί ότι "κάτι δεν πάει καλά".
Θα εστιάσουμε στην επικοινωνία και συνεργασία με τα παιδιά μας και θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τρόπους σκέψης που θα μας βοηθήσουν και θα κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη.
2918115
Σχετικά με την ομιλήτρια μας
Τζένη Παρασκευοπούλου
Η Τζένη είναι δασκάλα που για 35 χρόνια υπηρετεί τη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση.
Σπούδασε στην παιδαγωγική Ακαδημία Λάρισας και συνέχισε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στο ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πατρών.
Έχει ιδιαίτερη ευαισθησία και ασχολείται με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Έχοντας σπουδάσει ταυτόχρονα και θέατρο προσπαθεί να συνδυάσει τη δημιουργική μάθηση με την τέχνη και τη ζωή.
Η εκπαίδευση της στην πολλαπλή νοημοσύνη της άνοιξε τους ορίζοντες και την βοήθησε να αξιολογεί τους μαθητές της με διαφορετικά κριτήρια και να μην τους κατατάσσει με βάση μόνο τις γνωστικές τους δεξιότητες στη γλώσσα και στα μαθηματικά.
Τα τελευταία χρόνια διατηρεί πρότυπο κέντρο μελέτης στην Κόρινθο και εκπαιδεύει πλέον και τις δασκάλες της στην παιδαγωγική της προσέγγιση.
Κινητήριος δύναμη σε όλη την πορεία της ήταν και είναι η αγάπη για το παιδί και η αποτελεσματική συνεργασία με τους γονείς.
«ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΔΑΣΚΑΛΑ
Το καλωσόρισες μετά τη σχολή μου επιφύλασσε και μια προσφώνηση που στ' αυτιά μου ήχησε απογοητευτικά.
"Καλώς τη δασκαλίτσα μας"
Γιατί άραγε; ΄Ημουν μικρή σε ηλικία; ΄Ηταν μικρό το πτυχίο που πήρα; ΄Η απλά, χαιδευτικά, είχα διαλέξει να κάνω στη ζωή μου κάτι που θα με κρατούσε πάντα στην πραγματικότητα ενός υποκοριστικού;
Τα χρόνια πέρασαν κι αυτή την προσφώνηση, την κουβαλάω ακόμα στ' αυτιά μου και στην ψυχή μου σαν μια ηχώ.
Κάθε πρωί φοράω το ίδιο χαμόγελο και ντύνω τα όνειρά μου με ρούχα παραμυθένια ψάχνοντας το μαγικό φίλτρο που θα μεταμορφώσει την παρουσία και τον χώρο που κουβαλά τα βήματά μου , σε ένα μουσικό κουτί απ' όπου θα αναδύονται θάματα και όχι ρουτινιασμένες πραγματικότητες.
Γιατί μιλάω με ψυχές κάθε μέρα... γιατί αγγίζω μικρές καρδούλες που χτυπάνε δυνατά όταν με χαιρετάνε...γιατί είμαι εκεί για να στολίζω τις μέρες τους με χρυσόσκονη... γιατί το παραμύθι που με έκανε δασκάλα δεν έχει τελειώσει και αξίζει να του αφιερώσω κάθε πνοή μου.
2908886